Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

Από το πρώτο τηλεφώνημα στο πρώτο ηλεκτρονικό μήνυμα!


Oι σημαντικότερες εφευρέσεις Νεφέλη Χ. - Ελευθερία Ι.Γλώσσα Δ' - Ενότητα 14η: "Από το πρώτο τηλεφώνημα στο πρώτο ηλεκτρονικό μήνυμα!" from iliadis ilias



Η ανακάλυψη του τηλεφώνου από τον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπέλ

 Στις 7 Μαρτίου του 1876 έγινε μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις στην ιστορία του ανθρώπου και συγκεκριμένα
η ανακάλυψη του τηλεφώνου από τον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ.

Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ (Alexander Graham Bell, 3 Μαρτίου, 1847–2 Αυγούστου, 1922) ήταν Αμερικανός φυσικός με εξειδίκευση στην ακουστική και έμεινε γνωστός στην ιστορία σαν ο εφευρέτης του τηλεφώνου.Γεννήθηκε στο Εδιμβούργο της Σκοτίας και ο πατέρας του ήταν ο Αλεξάντερ Μέλβιλ Μπελ, γνωστός ρήτορας με 200 εκδόσεις βιβλίων για τη βελτίωση της παιδείας των κωφαλάλων. Ο νεαρός τότε Μπελ και τα δύο του αδέλφια εκπαιδεύτηκαν από τον πατέρα τους για να συνεχίσουν το έργο του.



Κατοχύρωση της πατέντας του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ στο  Γραφείο Ευρεσιτεχνίας των Η.Π.Α στις 7 Μαρτίου του 1876


Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ μιλάει από το τηλέφωνό του

Στις  7 Μαρτίου του 1876 ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ κατοχύρωσε στο  Γραφείο Ευρεσιτεχνίας των Η.Π.Α την πατέντα της "ηλεκτρικής μηχανής ομιλίας" δηλαδή του τηλεφώνου.

Το 1878 ο  Μπελ  είχε στήσει ένα τηλεφωνικό κέντρο στο Νιού Χάβεν  του Κονένκτικατ.

Από το 1884 άρχισαν να γίνονται υπεραστικές συνδέσεις μεταξύ Βοστώνης, Μασαχουσέτης και τη Νέας Υόρκης


Τηλεφωνική συσκευή του 1885
.

Τηλεφωνική συσκευή του 1890


Τηλεφωνική συσκευή του 1910


Ένα από τα πρώτα τηλεφωνικά κέντρα

Πηγή: http://serkos-itaximou.blogspot.com.cy/2013/05/blog-post.html

Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

Αντωνυμίες



ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Οι λέξεις που μπαίνουν αντί για τα ονόματα  λέγονται αντωνυμίες. Υπάρχουν οχτώ είδη αντωνυμιών. (προσωπικές, κτητικές, αυτοπαθείς, δεικτικές, ερωτηματικές, αόριστες, οριστικές, αναφορικές)

 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Οι αντωνυμίες που φανερώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου λέγονται προσωπικές αντωνυμίες.

Οι προσωπικές αντωνυμίες είναι:

εγώ, εσύ, αυτός, αυτή αυτό (εμείς, εσείς, αυτοί, αυτές, αυτά)

Οι προσωπικές αντωνυμίες κλίνονται όπως έχουμε μάθει.

 

 

ΚΤΗΤΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Οι αντωνυμίες που φανερώνουν σε ποιον ανήκει κάτι λέγονται κτητικές αντωνυμίες.

Δεικτικές αντωνυμίες είναι:

1. Οι γενικές των αδύνατων τύπων της προσωπικής αντωνυμίας όταν ακολουθούν ουσιαστικό

(μου, σου, του, της, του, μας, σας, τους)

2. Το επίθετο δικός, δική, δικό μαζί με τις γενικές των αδύνατων τύπων της προσωπικής αντωνυμίας

δικός -ή –ό  μου, δικός -ή –ό σου,  δικός -ή –ό  του

δικός -ή –ό  μας, δικός -ή –ό σας,  δικός -ή –ό  τους 

 

 

ΑΥΤΟΠΑΘΕΙΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Οι αντωνυμίες που φανερώνουν πως το ίδιο πρόσωπο ενεργεί και το ίδιο δέχεται την ενέργεια λέγονται αυτοπαθείς.

Οι αυτοπαθείς αντωνυμίες είναι:

Ο εαυτός μου – ο εαυτός σου – ο εαυτός του (κλίνονται όπως το επίθετο καλός).

Ο εαυτός μας – ο εαυτός σας – ο εαυτός τους

 

 

ΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Τις αντωνυμίες αυτές που τις μεταχειριζόμαστε όταν δείχνουμε τις ονομάζουμε δεικτικές.

Οι δεικτικές αντωνυμίες είναι:

1. αυτός, αυτή αυτό (για κάτι που είναι κοντά μας)

2. (ε)τούτος, (ε)τούτη, (ε)τούτο (για κάτι που είναι πολύ κοντά μας)

3. εκείνος, εκείνη, εκείνο (για κάτι που είναι μακριά μας)

4. τέτοιος, τέτοια, τέτοιο (για να δείχνουμε ποιότητα)

5. τόσος, τόση, τόσο (για να δείχνουμε ποσότητα)

 

 

ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Τις αντωνυμίες αυτές τις μεταχειριζόμαστε όταν ρωτούμε τις ονομάζουμε ερωτηματικές.

Οι ερωτηματικές αντωνυμίες είναι:

1. το άκλιτο τι

2. ποιος, ποια, ποιο

3. πόσος, πόση, πόσο                   (κλίνονται όπως τα επίθετα )

 

ΑΟΡΙΣΤΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Οι αντωνυμίες που φανερώνουν αόριστα, δηλαδή χωρίς να το ονομάζουμε, ένα πρόσωπο, ένα  ζώο ή ένα πράγμα τις ονομάζουμε αόριστες.

Οι αόριστες  αντωνυμίες είναι:

1. ένας, μια (μία) ένα

2. κανένας, (κανείς), καμία(καμιά),κανένα  (κλίνεται όπως ένας, μια, ένα)

3. κάθε άκλιτη

4. καθένας, καθεμιά (καθεμία), καθένα (κλίνεται όπως  ένας, μια, ένα)

5. κάποιος, κάποια, κάποιο

6. κάμποσος, κάμποση, κάμποσο

7. μερικοί, μερικές, μερικά

8. άλλος, άλλη, άλλο             (κλίνονται όπως τα επίθετα)

9. κάτι άκλιτη

10. κατιτί     άκλιτη

11. καθετί     άκλιτη

12. τίποτε τίποτα    άκλιτη

13.  ο δείνα, η δείνα, το δείνα      άκλιτη

14. ο τάδε, η τάδε, το τάδε      άκλιτη

 

ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Τις αντωνυμίες που ξεχωρίζουν κάτι από άλλα του ίδιου είδους τις λέμε οριστικές

Οι οριστικές  αντωνυμίες είναι:

1. το επίθετο ο ίδιος, η ίδια, το ίδιο όταν συνοδεύεται από το άρθρο

2. το επίθετο μόνος, μόνη, μόνο όταν δεν έχει άρθρο και συνοδεύεται από τη γενική των  αδύνατων τύπων των προσωπικών αντωνυμιών (μόνος  μου, μόνη σου, κλπ)

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Τις αντωνυμίες με τις οποίες ολόκληρη πρόταση αναφέρεται σε μια λέξη τις ονομάζουμε αναφορικές.

Οι αναφορικές   αντωνυμίες είναι:

1. το άκλιτο που

2. ο οποίος, η οποία, το οποίο

3. όποιος, όποια, όποιο  (οποιοδήποτε)

4. όσος, όση, όσο       (οσοδήποτε)

5. το άκλιτο ό,τι  (οτιδήποτε)

Τρίτη 24 Μαΐου 2016

Γραφή, η μνήμη των ανθρώπων.

Πάτησε εδώ για να μάθεις σχετικά με την παραγωγή του χαρτιού αλλά και την ιστορία του (πήλινες πλάκες, πάπυρος, περγαμηνή) 


Μπορείς να μάθεις περισσότερα για την παραγωγή χαρτιου βλέποντας τα πιο κάτω βίντεο: 




Αν θες να μάθεις για το δίσκο της Φαιστού δες το βίντεο που ακολουθεί:




 Η ιστορία της γραφής 

Μια περιπέτεια χωρίς τέλος….
Η ιστορία της Γραφής και του Βιβλίου άρχισε πριν από χιλιάδες χρόνια .Πέτρα, πηλός, πάπυρος, περγαμηνή, χαρτί, στυλό, πένα, και πινέλο είναι τα εργαλεία της. Η σκέψη του ανθρώπου είναι η ψυχή της .
              Ας ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο τότε που οι άνθρωποι ζούσαν στις σπηλιές. Οι βραχογραφίες δεν ήταν διακόσμηση .Ήταν μήνυμα .Κάτι ήθελαν να πουν ίσως να χτυπηθεί καλύτερα το ζώο στο κυνήγι
               Με εικόνες έγραφαν στη μακρινή Κίνα & στη Μεσοποταμία .Αυτή ήταν η  εικονογραφική  γραφή .
               Με εικόνες και διάφορα άλλα σημάδια γράφανε οι Αιγύπτιοι . Αυτή ήταν η ιερογλυφική γραφή. Αυτή τη γραφή αποκρυπτογράφησε ο Σαμπολλιόν .
               Τα ιερογλυφικά της Κρήτης όμως που τα βλέπουμε πάνω στον Δίσκο της Φαιστού .
               Η Γραμμική Γραφή Α΄ είναι και αυτή άγνωστη .Αντίθετα η Γραμμική Γραφή Β΄ δεν έχει πια μυστικά .Την αποκρυπτογράφησε  ο Μάικλ Βέντρις .
               Τα χρόνια πέρασαν και οι εικόνες έγιναν σύμβολα  που ήταν τρίγωνα σαν σφήνες .Γι’ αυτό η γραφή αυτή ονομάστηκε Σφηνοειδής .
               Οι αρχαίοι Φοίνικες , έξυπνος λαός, έμποροι και ταξιδευτές έπρεπε να συνεννοούνται γρήγορα και σωστά . Σκάφτηκαν, λοιπόν, να γράφουν όχι με λέξεις αλλά και με γράμματα! Αυτή ήταν και η καταπληκτική εφεύρεση του ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ !
                Το αλφάβητο των Φοινίκων όμως είχε μόνο σύμφωνα έτσι προέκυψαν σίγουρα προβλήματα .
               Οι Έλληνες που ήταν κι αυτοί πολύ έξυπνοι, ταξιδευτές και ποιητές έκαναν το αλφάβητο των Φοινίκων πιο ωραίο .Του πρόσθεσαν και φωνήεντα
Πηγή: http://30dim-athin.att.sch.gr/istoria_tis_grafis.htm


Η ιστορικότητα της ελληνικής γλώσσας, :
Γραμμική Β ’  Φοινικικό αλφάβητο   Γλώσσα κλασικών χρόνων  ελληνιστική κοινή νεοελληνική γλώσσα
 




Πηγή:
 
 

Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

Εφαρμογίδια για διαίρεση-1

Το εφαρμογίδιο μας δίνει τη δυνατότητα να βρουμε το πηλίκο διαιρέσεων, αξιοποιώντας μια αναπαράσταση με εμβαδόν ορθογωνίου. Χωρίζουμε την επιφάνεια σε μικρότερα ορθογώνια με βάση διαιρέσεις που γνωρίζουμε.

Για παράδειγμα, στη διαίρεση 126 ÷ 9 αξιοποιούμε τη διαίρεση 90 ÷ 9 = 10 και προχωρούμε στη διαίρεση 36 ÷ 9 = 4. Άρα, 126 ÷ 9 = 10 + 4 = 14.

 
http://www.scootle.edu.au/ec/viewing/L2007/index.html

 

Εφαρμογίδια για τον πολλαπλασιασμό -2

Εργαζόμαστε στο δεύτερο επίπεδο (Level B – Medium) για πολλαπλασιασμό διψήφιου επί διψήφιο αριθμό.
http://www.bbc.co.uk/skillswise/game/ma12pape-game-written-multiplication



 

Εφαρμογίδια για πολλαπλασιασμό - Επιμεριστική Ιδιότητα 2

Το εφαρμογίδιο δίνει τη δυνατότητα αναπαράστασης του πολλαπλασιασμού ως εμβαδόν, αξιοποιώντας την επιμεριστική ιδιότητα.

http://nlvm.usu.edu/en/nav/frames_asid_192_g_2_t_1.html

 

Εφαρμογίδια για πολλαπλασιασμό-Επιμεριστική Ιδιότητα

Το εφαρμογίδιο δίνει τη δυνατότητα αναπαράστασης του πολλαπλασιασμού ως εμβαδόν, αξιοποιώντας την επιμεριστική ιδιότητα του πολλαπλασιασμού (τόσο ως προς την πρόσθεση όσο και ως προς την αφαίρεση). Το συγκεκριμένο εφαρμογίδιο μπορεί να αξιοποιηθεί για πολλαπλασιασμούς διψήφιου επί διψήφιο αριθμό.

http://www.scootle.edu.au/ec/viewing/L82/index.html

 

Εφαρμογίδια για πολλαπλασιασμό-1

Από την αρχική σελίδα επιλέγουμε «Multiply Tens» για εκτίμηση γινομένου με πολλαπλάσια του 10. Kαλούmaste, με βάση την εκτίμησή μας, να τοποθετήσουμε το βέλος στο κατάλληλο σημείο της αριθμητικής γραμμής.

http://www.mathsisfun.com/numbers/estimation-game.php


 

Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Ενότητα 14: Πάσχα

Διαβάστε εδώ περισσότερες πληροφορίες για το Πάσχα και τη Μεγάλη Εβδομάδα

Πιο κάτω θα βρείτε κατασκευές για το Πάσχα:

http://6nipsykeon.wordpress.com/2014/04/18/%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%87%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B8%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CE%B1-%CE%BC-%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CE%B1/
(υπέροχα καλαθάκια με χάρτινα πιάτα)

http://anaptixipaidiou.blogspot.gr/2014/04/blog-post_7396.html
(κατασκευές με πασχαλινά αβγά)

http://mesasenasentoukaki.blogspot.gr/2014/04/blog-post_15.html
(πρωτοποριακές προτάσεις πασχαλινών κατασκευών από την Άννα)
http://mesasenasentoukaki.blogspot.gr/2014/04/blog-post_11.html
(πασχαλινή αβγοθήκη - κυνήγι αβγών)

http://prosxolikipareoula.blogspot.gr/2014/04/blog-post.html
(εξαιρετικές λαγουδοκατασκευές )

http://astropeleki.wordpress.com/2014/04/15/%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82/
(αεροπλανάτες λαμπάδες )

http://astropeleki.wordpress.com/2014/04/08/%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%87%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%AD%CF%82-volume-no2/
(επιπλέον πασχαλινές κατασκευές  λαμπάδες και άλλα πολλά)

http://astropeleki.wordpress.com/2014/04/04/%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%87%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%AD%CF%82-volume-no1/
(επιπλέον κατασκευές - φαναράκια - λαγουδάκια και άλλα πολλά...)

Τελετή αφής Ολυμπιακής Φλόγας: Η Ολυμπιακή Φλόγα άναψε!

Η Ολυμπιακή Φλόγα άρχισε το ταξίδι της στην μακρινή Βραζιλία και συγκεκριμένα στο Ρίο ντε Τζανέιρο, την πόλη που φιλοξενεί τους 31ους Ολυμπιακούς αγώνες, 120 χρόνια από την αναβίωσή τους, στέλνοντας παράλληλα ένα ισχυρό μήνυμα ειρήνης, ένα κάλεσμα για παγκόσμια συναδέλφωση.

Η Φλόγα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες «Ρίο 2016» άναψε σήμερα στην Αρχαία Ολυμπία, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου.

Το ιερό Φως του Ολυμπισμού «γεννήθηκε» στα χέρια της Πρωθιέρειας Κατερίνας Λέχου που μεταλαμπάδευσε την Φλόγα στον πρώτο Λαμπαδηδρόμο, τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή της γυμναστικής Λευτέρη Πετρούνια.

O Λευτέρης Πετρούνιας και η Κατερίνα Λέχου



Επόμενος Λαμπαδηδρόμος ο πρώην παίκτης του βόλεϊ, Ζιοβάνι Γκάβιο, εκπροσωπώντας την Βραζιλία.

Το χορευτικό μέρος της Τελετής που διοργάνωσε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, είχε εμπνευστεί η Χορογράφος Άρτεμις Ιγνατίου σε μουσική του Γιάννη Ψειμάδα και το εκτέλεσαν οι 29 Ιέρειες, ενώ θα υπάρχουν και 13 χορευτές αλλά και τέσσερις κορασίδες.

Δείτε το βίντεο
Η φλόγα θα ταξιδεύει επί επτά ημέρες στην Ελλάδα και θα φτάσει στις 27 Απριλίου στο Παναθηναϊκό στάδιο όπου σε ειδική τελετή θα παραδοθεί σε αντιπροσωπεία της διοργανώτριας χώρας. Από την Ελλάδα το παγκόσμιο μήνυμα της ειρήνης, της συναδέλφωσης, της αλληλεγγύης, εκπέμπεται στην Οικουμένη.

Δείτε φωτογραφίες από τις πρόβες








Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

όρνιθες

Η παράσταση αρχίζει…




 

 Τον 5ο αιώνα πΧ στην Αθήνα η τέχνη του θεάτρου έφτασε στο απόγειό της. για τους Αθηναίους το θέατρο ήταν σχολείο. 
 Έκείνη την εποχή 3 ήταν οι μεγαλύτεροι τραγωδοί. Και ένας κωμικός. 
Τα έργα τους, όσα έχουν σωθεί ανεβαίνουν μέχρι σήμερα σε παραστάσεις σε όλον τον κόσμο.

Αισχύλος

Σοφοκλής
Ευριπίδης






Κωμωδίες του Αριστοφάνη

Αχαρνείς, Ιππείς, Νεφέλες, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσες, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσες, Πλούτος


Οι γυναίκες της Αθήνας, δώδεκα χρόνια μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, βλέπουν ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά στη διακυβέρνηση της χώρας. Έτσι μ' έναν έξυπνο τρόπο, καταλαμβάνουν αυτές την εξουσία! Επαγγέλλονται μια κοινωνία κοινοκτημοσύνης, δίκαιη και ειρηνική. Θα πετύχουν άραγε το σκοπό τους;


 Οι γυναίκες της Αθήνας, με αρχηγό τη Λυσιστράτη, αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, με σκοπό να πείσουν τους λίγους αλλά ισχυρούς να σταματήσουν τον  πόλεμο. Το σχέδιο είναι σατανικό: Kάνοντας αποχή από τα συζυγικά τους καθήκοντα, θα εκβιάσουν τους άντρες και θα τους εξαναγκάσουν να υπογράψουν την ανακωχή. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, τελικά τα καταφέρνουν, οι άντρες λυγίζουν και η ειρήνη επικρατεί.

 Η «Eιρήνη» παρουσιάστηκε το 421 π.Χ. στους δραματικούς αγώνες της εορτής των Μεγάλων Διονυσίων και κέρδισε το δεύτερο βραβείο. Ο Αριστοφάνης έγραψε την κωμωδία αυτή κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών, που κατέληξαν στην ειρήνη του Νικία, με την οποία οι λαοί των δύο αντιπάλων ήλπιζαν ότι θα λήξει ο Πελοποννησιακός πόλεμος και θεωρείται ένα από τα πιο αντιπολεμικά έργα όλων των εποχών.


Όσοι ασχολούνταν με τη μόρφωση των νέων στην Αθήνα του 5ου αιώνα π.Χ. καταπιάνονταν με το βάθος και το πλάτος των ανθρωπιστικών προβλημάτων. Το έργο τους όμως αυτό όχι μόνο ήταν δύσκολο, αλλά αντίθετα ήταν εύκολο να παρεξηγηθεί, με δυσάρεστες πολλές φορές συνέπειες... Ο Φειδιππίδης, ο γιος του Στρεψιάδη, αποφασίζει ύστερα από προτροπή του πατέρα του να παρακολουθήσει μαθήματα στο Πανεπιστήμιο του Σωκράτη. Η ολοκληρωτική όμως μεταστροφή του Φειδιππίδη μετά τις σπουδές του θα απογοητεύσει το Στρεψιάδη, ο οποίος θα αποφασίσει να εκδικηθεί το Σωκράτη βάζοντας φωτιά στο Πανεπιστήμιό του.



Η Αθήνα το 414 π.Χ. περνούσε δύσκολες στιγμές που οφείλονταν τόσο στις συνέπειες του Πελλοπονησιακού πολέμου όσο και στη φιλοπόλεμη διάθεση των αρχηγών που απομάκρυνε κάθε ελπίδα για ειρήνη. Ο Αριστοφάνης πικραμένος με όλα αυτά έγραψε την εποχή εκείνη τους Όρνιθες, έργο παραμυθένιο, αφού παρουσιάζει τους ήρωες του ν' αναζητούν την ιδανική πολιτεία στους αιθέρες, κοντά στα πουλιά, μια που η ζωή στη γήινη πατρίδα τους είχε καταντήσει ανυπόφορη.
 
Όρνιθες, σκηνοθεσία Κάρολος Κουν, Θέατρο Ηρώδειο.





Κάνε κλικ να δεις  


 

Οι Όρνιθες  σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν







Δείτε απόσπασμα και από την κωμωδία "Πλούτος" του Αριστοφάνη






ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ (χώροι του θεάτρου)
Οι πρώτες παραστάσεις στην Αγορά της Αθήνας δίνονταν με κατασκευή ικριωμάτων (ικρίων). Σταδιακά το θέατρο αποκτά την μορφή του, συντιθέμενο από τρία διακριτά μέρη, το κοίλον, την ορχήστρα και την σκηνή. H αναζήτηση χώρων καλής ακουστικής οδήγησε, σε πλαγιές λόφων. Συχνά γινόταν συμπλήρωση χωμάτων, ακόμη και πλήρης επίχωση (Δίο, Mαντίνεια).
800px-Ancient_greek_theater_greek.svg
0014-16-sx04
Η ορχήστρα: Πρόκειται για έναν ισοπεδωµένο, υπαίθριο, κυκλικό χώρο µε ένα βωµό στο κέντρο (αφιερωµένο στο θεό), γνωστό ως θυµέλη. Στην πρώτη αυτή φάση, ο κόσµος συγκεντρωνόταν όρθιος γύρω από την ορχήστρα.
Το κοίλον: Σχηματίστηκε σκάβοντας την πλαγιά ενός λόφου και χρησίμευε για να κάθονται οι θεατές, αποτελεί δηµιούργηµα του 5ου αι. π.Χ.
Η σκηνή: Ήταν ο χώρος των υποκριτών (ηθοποιών). Ήταν στην παρυφή της ορχήστρας, στον άξονα του κοίλου, κατασκευασµένη πρόχειρα από ξύλα και ύφασµα. Χρησίµευε ως αποδυτήριο και ως αποθήκη για τη θεατρική σκευή. Ο κύριος χώρος δράσης των υποκριτών ήταν το λογείον, υπερυψωµένη εξέδρα ανάµεσα στη σκηνή και την ορχήστρα.
Το κτήριο του θεάτρου ήταν πάντοτε υπαίθριο και αρµονικά ενταγµένο στο γύρω τοπίο. H ακουστική του µαρµάρινου θεάτρου είναι εξαιρετική. Το σκηνικό υλικό δεν είχε καµία σχέση µε το σηµερινό. Καταρχήν, αφού οι παραστάσεις γίνονταν σε εξωτερικό χώρο, πολύ συχνά είχαν ως φόντο την θάλασσα, το ηλιοβασίλεµα ή ένα βουνό. Γενικά υπήρχε απλούστερο σκηνικό υλικό και δεν υπήρχαν τεχνητοί φωτισµοί. Τέλος η δυνατότητα αλλαγής ενός σκηνικού ήταν περιορισµένη. Έτσι οι ζωγραφικοί πίνακες ήταν σταθεροί και προσαρτηµένοι πάνω σε δυο ξύλινους περιστρεφόµενους άξονες, τους περίακτους και οι αλλαγές σκηνικού στη διάρκεια της παράστασης µηδαµινές.
Αρχαίο ελληνικό θέατρο
epiimg02

ΤΑ ΕΝΔΥΜΑΤΑ
Η παρουσίαση και η σκηνική ολοκλήρωση ενός έργου στο αρχαίο ελληνικό θέατρο περιελάµβανε και τη σκευή των υποκριτών (κοστούµι, µάσκα, υπόδηµα), απαραίτητο στοιχείο της διδασκαλίας που ανάγεται στη λατρεία του Διονύσου και ενσωµατώθηκε στην παράσταση ως σηµασιολογικό και λειτουργικό στοιχείο της.
ΜΑΣΚΑ – ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ
Η χρήση της µάσκας εµφανίστηκε στην αρχαία Ελλάδα και συγκεκριµένα στις τελετές προς τιµή του θεού Διόνυσου. Οι θιασώτες του Διόνυσου έβαφαν το πρόσωπό τους µε το κατακάθι του κρασιού. Έβγαιναν από τον εαυτό τους, οδηγούνταν στην έκσταση και αυτοµάτως στη θεοληψία, στην κατάληψή τους από το πνεύµα του θεού. Στη συνέχεια η µάσκα έγινε αναπόσπαστο κοµµάτι του αρχαίου θεάτρου.  Στο αρχαίο θέατρο τα προσωπεία (µάσκες) ήταν κατασκευασµένα ανάλογα µε το είδος του έργου, ώστε να δίνεται η κατάλληλη έκφραση (γελαστή, λυπηµένη, ειρωνική). Είχαν µεγάλα ανοίγµατα για το στόµα και τα µάτια και µε αδρές γραµµές ήταν ζωγραφισµένα τα χαρακτηριστικά των προσώπων του δράµατος.
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
Το αρχαίο θέατρο ήταν ένας χώρος κατάλληλα διαµορφωµένος για να δίνονται σ’ αυτόν παραστάσεις.   Οι παραστάσεις άρχιζαν πολύ πρωί και κρατούσαν ως το βράδυ. Το εισιτήριο ήταν φτηνό αλλά και για όσους δεν είχαν να το πληρώσουν, το πλήρωνε η πολιτεία. Έπρεπε όλοι να βλέπουν θέατρο: άντρες, γυναίκες και παιδιά. Γιατί το θεωρούσαν όχι µόνο ευχαρίστηση και ψυχαγωγία αλλά ένα από τα καλύτερα µέσα διαπαιδαγώγησης, ένα αληθινό σχολείο. Από το θέατρο, µάθαιναν τη ζωή, τα πάθη και τα συναισθήµατα που θα βίωναν στη ζωή τους. Οι θεατές αισθάνονταν συµπάθεια ή ανησυχία για την τύχη των ηρώων. Ο ποιητής έδινε τέτοια τροπή στην εξέλιξη του µύθου ώστε ο ήρωας έπεφτε µε αξιοπρέπεια και υπέκυπτε στους νόµους της ηθικής τάξης.Τέλος πηγαίνοντας να δει θέατρο, ο αρχαίος θεατής πίστευε πως θα απαλλασσόταν από το ψυχικό βάρος που κουβαλούσε και ότι θα ελευθερωνόταν από τα αρνητικά συναισθήµατα που βίωνε, µε αποτέλεσµα να αποκτά ψυχική ευεξία και ηθική ισορροπία.